Polonya-Türkiye ilişkilerinin tarihi altı asır öncesin kadar uzanmaktadır. Bu değişik dine ve kültüre sahip olan iki millet dostane münasebetler içerisinde yaşanabileceği örneğini göstermiştir. 17. asırdaki Polonya savaşlar sayılmazsa bu memleketlerin ortak faaliyetlerinin temelini oluşturan etkenin barış duygusu olduğu görülür. Bugün Polonyalılar ile Türkler arasından tartışma konusu olabilecek hiçbir mesele bulunmamaktadır. Ayrıca açıklığa kavuşturulmamış herhangi bir politik sorun da mevcut değildir. Buna rağmen övünülecek nitelikte tarihi bağlarımız hakkında karşılıklı bilgi eksikliği bulunmaktadır. Bu yüzden altı asırlık Türkiye-Polonya ilişkileri göz önünde her zaman bulundurulmalıdır.  Türk toprakları Polonyalılar için her zaman bir barış ve güven alanı olmuştur. Bu çerçevede yıllarca Polonyalı siyasi mültecilerin en önemli yerleşim yeri İstanbul olmuştur. Polonya meselelerine her zaman dünya devletleri içinde en sadık kalan gerçek müttefik Türkler olmuştur. Türkler, Polonyalı vatanseverlere daima ülkelerini açık tutmuşlardır. Birçok Polonyalı üst düzey askeri ve sivil erkân özgürlük mücadelelerine devam edebilmek için Osmanlına devletine iltica etmişlerdi. Osmanlıya sığınan subaylar arsından Osmanlı devletinde paşalık rütbesine kadar yükselen bir kaç kişiden biride Polonyalı General, Macarların Kahramanı Józef BEM dir. BEM’in yaşamının bütününü renklendiren iki tutkusu ya da sevdası vardı; savaşmayı severdi ve tahakkümden zulümden nefret ederdi. İşte bu iki tutku Murad Paşanın yaşamı tümüyle sarmış mücadele ruhunu şekillendirmiştir. Kitabın tamamı için tıklayınız.